Ik vind het altijd een wonderlijk beeld: de persoon die tijdens een recital naast de vleugel zit om de bladmuziek voor de grote pianist om te slaan. Ik zou nooit zo’n page turner kunnen zijn. Want natuurlijk gaat het mij overkomen: ondanks bevochtigde duim en wijsvinger sla ik per ongeluk twee velletjes tegelijk om. Waarna ik gedood wordt door de woedende blik van het muzikale wereldwonder.
Ook de koorwereld kent inmiddels zijn page turners. Niet in de vorm van mensen van vlees en bloed, maar van pedalen die verbonden zijn met een tablet. Je hebt de partituur op het scherm voor je en zingt vervolgens niet alleen met je strot maar ook met je voeten: je slaat de bladzijde immers om met je schoenzool. Ik had me er nog nooit in verdiept, maar snel gegoogle leert me dat je die dingen koopt voor een bedrag ergens de 30 en 150 euro.
Bij mijn eigen koor is het tijdens uitvoeringen nog niet aan de orde want we zingen alles uit het hoofd. Maar als het zo ver komt dat we de omslag gaan maken, ontstaan er geheid nieuwe nachtmerries. De bluetooth hapert, de batterij raakt leeg, je bladert terug in plaats van vooruit, of je bladmuziekapp (o ja, die moet je ook nog aanschaffen!) gooit de kont tegen de krib.
Natuurlijk, een kwestie van een goede voorbereiding en goede instellingen, maar toch. Ik zie het mijn koormaatjes – op wie ik verder gek ben, hoor - nog niet doen. Hoe zit dat met jullie? Hebben jullie wel ervaringen met page turners, bladmuziek op je tablet en al dat fraais? Dan horen we heel graag hoe dat bevalt. Noem gerust man en paard qua merken en bladmuziekapps. En kom maar op met je do’s en don’ts via eitacinummoc@vocalink.org.
Overigens blijft het de vraag of je die partituur echt nodig hebt. Onvergetelijk is het YouTube-filmpje met de Portugese pianiste Maria João Pires die ooit het verkeerde Mozart-stuk meenam naar het Concertgebouworkest van Ricardo Chailly. Daar komt ze pas achter als de uitvoering al is begonnen. De wanhoop op haar gezicht raakt je nog altijd, net als de woorden van Chailly die haar al dirigerend vertelt: ‘You can do that’. En dan blijkt welke laatjes – waarvan je niet wist dat je ze had – er allemaal kunnen opengaan in je brein. Pires speelt het stuk feilloos vanuit haar geheugen. Eind goed, al goed. Schitterend.
Jan van Deursen, Vocalink